De blog was het afgelopen jaar zeer stil, te stil. Maar ik had moeite om mijn eigen schip recht te houden. Corona zorgde ervoor dat mijn twee kinderen veel thuis waren, en dat in combinatie met het afwerken van mijn doctoraat was pittig. Een ervaring die elke werkende ouder het laatste jaar helaas goed kent.. Maar mijn doctoraat ligt er. Vijfhonderdzestien pagina's dik. En ik ben ontzettend trots: trots op de vruchtbare samenwerking met het UZ van Gent, Leuven, Antwerpen en Brussel; trots op de psychologen en artsen van de afdelingen die mij hielpen; ontzettend trots op de gezinnen die op zo'n moment het zagen zitten om vragenlijsten in te vullen, trots op mijn onderzoeksteam en trots op mijn gezin om dit mee te dragen, zelfs in tijden van corona. Alleen had ik dit nooit gekund. In de volgende weken deel ik hier de belangrijkste bevindingen.
Wie nu al graag het volledige doctoraat inkijkt, stuur een mailtje naar [email protected]
 |  |
RSS-feed
